Luca

Kızlarla pandemi sebebi ile yaklaşık iki iki buçuk yıldır sinemaya gitmiyorduk. Kasım ara tatilinde benden ‘sinema’ talepleri oldu. ‘’Sabah seansı olursa boş olur.’’ diyerek kabul ettim. Patlamış mısır ve sinema paketi o kadar sevdikleri bir şey ki sabah erkenden kalkıp hazır oldular. Salonda toplam 4 anne 10 kadar çocuk vardı. Maltepe Park'ta Cinemaximum’un kafesindeki görevli genç kadın çok tatlıydı ve yardımcıydı. (Artık bu tip olumlu yaklaşan satıcıları ve görevlileri şaşkınlıkla karşılar olduk, bu yüzden belirttim.) Film, Luca adında bir deniz yaratığı ve ailesi’nin bizlere benzer mütevazı yaşamını anlatarak başlıyor. Sonrası da pek çok animasyon filmde olduğu gibi; Luca’nın helikopter anne-baba’sının baskısından, bir arkadaş edinerek kurtulmasını konu alıyor. Luca zincirlerini kırıp, bulunduğu dünyanın dışına çıkarak, arkadaşlığı, özgürlüğü, başarıyı, başarısızlığı, büyüme yolculuğunu, korkularla yüzleşmeyi ve dışlanmayı yaşayarak kendine hâyâl bile edemeyeceği bir hayat kurması ile son buluyor. Filmde yine aile bağları ve dostluğun altı çiziliyor. Ben bu tip konuların hepsini beynimde hep Küçük Kara Balık’a bağlıyorum. Onu sonu iyi bitmemişti ama zincirlerini annesine ve çevresine rağmen kırmıştı. Filmde farklılıklara rağmen birilerini kabullenme konusu da belirgin olarak işlenmiş. Bir Pixar yapımı ve Disney pazarlaması olmasından dolayı tabii ki çok sevimli çizimler. Sempatik tipler ve İtalya’nın sıcacık mekanları. Görsel bir şölen diyebiliriz. Ben, çocuk kitapları ve animasyonlarını sevdiğimden çok zevk aldım. Özellikle de Giuila karekterine bayıldım. Kızlar da sinemaya gitmekten ve filmden çok memnundular. Film yazdan kalmaymış kızlar söyledi, pandemi sebebi ile ilk çıkışı sinemalarda olamamış. Belki bilenler,izleyenler vardır, biz bilmeyenlere öneriyoruz. Bu film aslında, bir stil ikonu olarak adını duyuran İtalyan scooter markası Vespa’ya da şahane ve uzun bir reklam olmuş.Vespa’ya zaten hayran olan bizi de oldukça etkiledi. Çok tatlı, seyredin.