Öğrenme yoldaşlığı çok keyifli

Pandemi dönemi yabancı dil eğitimi konusunda otodidaktik gelişmeler göstermeye başladığımız bir dönem oldu bizim için. Herkes kendi çabası ile, zaman ayırarak, isteyerek, birbirinden etkilenerek, birbirini destekleyerek, rutine dönüştürerek yeni dillere merak sardı ya da bildiğine yeni tuğlalar koydu, eskileri tekrarladı. Bu süreç benim 4 aylık bir yabancı dil online eğitimine yazılmam ve azimle devam etmem ile başladı. Bu eğitim bana, düzenli ve özverili bir çalışma disiplini kazandırdı. Bu çalışma azmim çocukların çok hoşuna gitti. Ben çalışırken gidip gelip beni öptüler ve sırtımı sıvazladılar, benimle gurur duyduklarını dile getirdiler. Kendileri de ikinci bir yabancı dil seçip öğrenmeye başladılar. Ne olur ne biter bilemem ama bir temel oluşturacağı kesin.4 ayın sonunda eşim, kızlarım hepimiz ‘çalışıyor’ vaziyete geçtik.

1. sınıftaki kızımı çalıştırma işini yarı yarıya büyük kızımla bölüştük. Sonra onun eli ile hazırladığı flash kartlarla ben her sabah kahvaltıda Türkçesini okuduğum kelimenin İngilizcesini kızıma söyleyerek ondan Almancasını söylemesini istedim. Bu şekilde halen ve her gün çalışıyoruz.

Ben bu evde şu mantığı oturttuğum için çok mutluyum

1-Yabancı dil bir ders değildir, kendine yatırımdır.

2-Bir şey öğrenmeye niyetin varsa bunu günlük rutine dönüştürmelisin ve keyfini çıkarmalısın.